آیا ایمپلنت عفونت میکند؟

در اکثریت قریب به اتفاق موارد، نتایج ایمپلنت های دندانی موفقیت آمیز هستند. آنها جایگزینی محکم برای دندان های از دست رفته هستند که دارای پتانسیل ماندگاری برای تمام عمر است. اما به طور کلی آیا ایمپلنت عفونت میکند؟ برخی از افراد ممکن است در دراز مدت از عفونت در بافت اطراف ایمپلنت رنج ببرند، که می تواند خطر شکست ایمپلنت را به شدت افزایش دهد. چگونه می توان چنین عفونتی را تشخیص داد؟ آیا کاری برای نجات ایمپلنت وجود دارد؟ در این مقاله به بررسی این سوالات مهم خواهیم پرداخت.

آیا ایمپلنت های دندانی می توانند عفونی شوند؟

بله، عفونت ایمپلنت زمانی رخ می دهد که باکتری به ناحیه اطراف ایمپلنت نفوذ کرده و باعث التهاب و آسیب به بافت اطراف می شود.

عفونت ایمپلنت دندانی یا پری ایمپلنتیت یک بیماری التهابی است که لثه و استخوان اطراف ایمپلنت دندانی را تحت تاثیر قرار می دهد. این عفونت می تواند موفقیت ایمپلنت را به خطر بیندازد و در صورت عدم درمان، ممکن است منجر به شکست ایمپلنت شود.

چندین علل احتمالی عفونت ایمپلنت عبارتند از: بهداشت نامناسب دهان، سیگار کشیدن، بیماری لثه از قبل موجود، و سیستم ایمنی ضعیف. به همین دلیل صحبت در مورد عوامل خطر با دندانپزشک قبل از کاشت ایمپلنت بسیار مهم است.

ایمپلنت های دندانی روشی محبوب و موثر برای جایگزینی دندان های از دست رفته هستند. آنها از طریق جراحی در استخوان فک شما کاشته می شوند و با استخوان ترکیب می شوند و پایه ای پایدار برای دندان جایگزین ایجاد می کنند.

تشخیص ایمپلنت آلوده

اساسا دو نوع عفونت وجود دارد که می تواند روی ایمپلنت دندان تاثیر بگذارد. بعد از کاشت ایمپلنت دندان، باکتری ها به بافت نرم اطراف ایمپلنت مانند لثه حمله می کنند. در بیشتر موارد، بافت اطراف ایمپلنت قابل درمان و برگشت پذیر است. به همین دلیل است که اگر متوجه قرمزی، خونریزی یا تورم لثه های اطراف ایمپلنت شدید، باید در اسرع وقت به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

در صورت عدم درمان، همانطور که عفونت به استخوان حمله می کند، استخوان شروع به زوال می کند. بنابراین، ایمپلنت پایه پشتیبانی خود را از دست می دهد و ممکن است شروع به شل شدن کند. در موارد شدید، عفونت ممکن است وارد جریان خون شود و باعث مشکلات سلامت سیستمیک شود. مداخله جراحی معمولاً برای رفع پری ایمپلنتیت ضروری است.

علائم عفونت ایمپلنت دندان

اگر ایمپلنت دندان دارید، دانستن علائم عفونت بسیار مهم است. بنابراین، علائم عفونت ایمپلنت دندان شامل موارد زیر می شوند:

  • تورم یا قرمزی در اطراف محل ایمپلنت
  • درد یا حساسیت در اطراف محل ایمپلنت
  • خونریزی یا ترشح از محل ایمپلنت
  • طعم یا بوی بد در دهان شما
  • شل شدن ایمپلنت
  • تب یا لرز (در موارد شدید)

اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، مراجعه به دندانپزشک در اسرع وقت مهم است. عفونت ایمپلنت دندان در مراحل اولیه قابل درمان است.

4 روش برای تشخیص عفونت ایمپلنت دندان

شناسایی عفونت های ایمپلنت دندان قبل از اینکه درد غیر قابل تحمل شود، بسیار مهم است. در ادامه ما به شما کمک می کنیم 4 موردی را که می تواند نشانه عفونت ایمپلنت دندانی باشد را شناسایی کنید.

  • به دکتر مراجعه کرده اید و آنها تشخیص عفونت ایمپلنت را داده اند.

اولین قدم برای شناسایی عفونت ایمپلنت دندان مراجعه به دندانپزشک است. با مراجعه به دندانپزشک، آنها می توانند تشخیص دهند که لثه ها و دندان های شما ملتهب هستند. این می تواند از ابتلا به عفونتی که گسترش می یابد جلوگیری کند.

 

با این حال، معنای این نیز این است که شما باید بر ترس خود از مراجعه به دندانپزشک غلبه کنید. در واقع، تحقیقات نشان می‌ دهد که 36 درصد از مردم نوعی اضطراب دندانی و ترس شدید دارند.

  • طعم و بوی نامطبوعی از دندان هایتان می آید.

دانستن این نکته ضروری است که طعم و بوی نامطبوع ممکن است از ایمپلنت دندان عفونی ایجاد شود. این به این دلیل است که عفونت ‌ها می ‌توانند بوی نامطبوعی داشته باشند که حتی با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن هرگز از بین نمی ‌رود.

  • خونریزی لثه دارید یا از لثه هایتان چرک ترشح می شود.

اگر دندان های خود را مسواک میزنید و آنها شروع به خونریزی می کنند، ممکن است آن را عملی طبیعی در نظر بگیرید. اما وقتی شروع به ترشح چرک می کند، ممکن است هشدار دهنده باشد زیرا بعد از این که ایمپلنت دندان عفونی می شود، ترشحات خون و چرک ایجاد می شود.

  • لق شدن دندان و ایمپلنت

از دست دادن استخوان ناشی از التهاب دندان ها (یا دندان) می تواند منجر به لق شدن دندان ها شود. از آنجایی که شما زمان و پول زیادی را برای ایمپلنت سرمایه گذاری کرده اید، بسیار مهم است که قبل از لق شدن دندان های خود به دندانپزشک مراجعه کنید.

دندانی که لق می شود اغلب با یک حس جزئی حرکت می کند و تکان می خورد که احتمال از دست دادن آن دندان را افزایش می دهد.

نکات لازم بعد از کاشت ایمپلنت دندان

بعد از انجام مراحل کاشت ایمپلنت دندان، رعایت توصیه ها و نکات زیر الزامی است:

  • دندان های خود را دو بار در روز با خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزنید.
  • به طورروزانه از نخ دندان استفاده کنید تا ذرات غذا و باکتری به طور کامل از بین برود.
  • برای از بین بردن بقایای باکتری های باقی مانده حتما از دهانشویه ضد باکتری استفاده کنید.
  • معاینات منظم دندانپزشکی برای بررسی وضعیت سلامت ایمپلنت های دندانی شما ضروری است.

اگر مشکوک هستید که دچار عفونت ایمپلنت دندانی شده اید، چه باید کرد؟

اگر مشکوک به عفونت ایمپلنت دندانی عفونی هستید، بسیار مهم است که از دندانپزشک مشورت بگیرید. عفونت با صبر کردن و از برای از بین رفتن علائم و بهبودی آن، بهتر نمی شود. در عوض، به محض مشکوک شدن به عفونت، باید به دندانپزشک مراجعه کنید. به خاطر داشته باشید که با مراجعه منظم به دندانپزشک، می توانید از ابتلا به عفونت ایمپلنت دندان جلوگیری کنید، زیرا دندانپزشک عفونت را قبل از کامل شدن تشخیص می دهد.

نکات عفونت ایمپلنت

درمان عفونت ایمپلنت دندان

درمان عفونت ایمپلنت دندان

بهترین راه برای مقابله با عفونت های ایمپلنت دندانی این است که در وهله اول از بروز آنها جلوگیری کنید. بنابراین، شما باید در مورد بهداشت دهان و دندانتان بعد از کاشت ایمپلنت کوشا باشید. مطمئن شوید که پس از جراحی قرار دادن، دستورالعمل های دندانپزشک خود را پس از عمل به دقت دنبال کنید.

اگر مدتی است که ایمپلنت های دندانی خود را انجام داده اید، باید از طریق بهداشت کامل دهان و دندان از آنها محافظت کنید. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن هر دو ضروری هستند. شما همچنین می توانید با اجتناب از مصرف تنباکو و مدیریت دقیق هر بیماری که ممکن است بر سیستم ایمنی شما تأثیر بگذارد، مانند دیابت، خطر ابتلا به عفونت را کاهش دهید.

اما اگر علیرغم تلاش ‌هایتان برای پیشگیری، در اطراف یکی از ایمپلنت ‌هایتان دچار عفونت شوید، چه باید کرد؟ اگر عفونت جدی نباشد، رعایت بهداشت دهان و دندان شما به همراه درمان آنتی بیوتیکی ممکن است همه آن چیزی باشد که لازم است. با این حال، اگر آسیب به استخوان قبلاً رخ داده باشد، ممکن است لازم باشد برای مراقبت های مداخله ای به یک متخصص مراجعه کنید. ممکن است نیاز به برداشتن ایمپلنت، مبارزه با عفونت با آنتی ‌بیوتیک ‌ها، بهبودی ناحیه و سپس جایگزینی ایمپلنت باشد.