ایمپلنت دندان و عوارض احتمالی آن
اگرچه جراحی ایمپلنت دندانی موفقیت بالایی دارد، اما کاشت ایمپلنت، برای همه افراد مناسب نیست. زیرا در برخی افراد، پتانسیل ایجاد عوارض طولانی مدت را دارد. ایمپلنت دندان جایگزینی طولانی مدت برای دندان از دست رفته است. ایمپلنت دندان و عوارض احتمالی آن یکی از مسائلی است که فکر هر فردی را قبل از جراحی مشغول می کند؛ در این مقاله به بررسی کامل آن می پردازیم.
پلیه ایمپلنت یک پیچ تیتانیومی است که جراح دندانپزشک آن را به استخوان فک میپیچد. طی چند هفته، ایمپلنت و استخوان فک با هم ترکیب می شوند. پس از جوش خوردن، ایمپلنت می تواند از یک دندان مصنوعی یا تاج پشتیبانی کند.
محبوبیت ایمپلنت های دندانی در حال افزایش است. تعداد افرادی که آنها را دریافت می کنند حدود 500000 نفر در سال افزایش می یابد. در این مقاله اطلاعاتی در مورد میزان موفقیت ایمپلنت، مراقبت های بعد و زمان بهبودی ارائه می دهد.
ایمپلنت دندان و عوارض احتمالی ناشی از جراحی
برخی از عوارض احتمالی وجود دارد که ممکن است به دنبال کاشت ایمپلنت دندان رخ دهد. بخش های زیر به تشریح کاشت ایمپلنت دندان و عوارض احتمالی آن می پردازد.
عفونت ایمپلنت در صورت عدم مراقبت
افراد باید به خوبی از ایمپلنت های دندانی خود مراقبت کنند تا خطر عفونت را کاهش دهند. پیروی از توصیه های جراح دندان در مورد مراقبت های بعد از آن بسیار مهم است.
درمان عفونت به شدت و محل عفونت بستگی دارد. به عنوان مثال، عفونت باکتریایی در لثه ممکن است به آنتی بیوتیک یا پیوند بافت نرم نیاز داشته باشد، در حالی که عفونت باکتریایی در استخوان ممکن است نیاز به برداشتن بافت استخوانی عفونی و احتمالاً ایمپلنت و به دنبال آن پیوند استخوان و بافت نرم داشته باشد.
عقب نشینی لثه
در برخی موارد، فرد ممکن است متوجه شود که بافت لثه اطراف ایمپلنت شروع به عقب نشینی می کند. این می تواند منجر به التهاب و درد شود. برای جلوگیری از برداشتن ایمپلنت، ارزیابی سریع از دندانپزشک ضروری است.
شل شدن ایمپلنت
در چند هفته اول پس از DIS، ایمپلنت دندان رشد کرده و با استخوان فک ترکیب می شود. این فرآیند osseointegration نامیده می شود و برای موفقیت طولانی مدت ایمپلنت بسیار مهم است. این فرآیند می تواند ماه ها طول بکشد.
اگر ایمپلنت با استخوان ترکیب نشود، جراح دندان ممکن است آن را خارج کند. پس از بهبودی ناحیه، ممکن است فرد بتواند مجدداً عمل کاشت را انجام دهد.
آسیب عصبی یا بافتی
گاهی اوقات، جراح دندان ممکن است به طور ناخواسته ایمپلنت دندان را خیلی نزدیک به عصب قرار دهد. این می تواند باعث بی حسی طولانی مدت، سوزن سوزن شدن یا درد شود. یک مطالعه در سال 2012 نشان داد که آسیب عصبی ناشی از می تواند منجر به کاهش کیفیت زندگی شود.
یک مشکل عصبی یا بافتی نیاز به توجه فوری دارد. آسیب به عصب آلوئولار تحتانی (IAN) در فک پایین می تواند بسیار جدی باشد. برخی از علائم احتمالی منبع مطمئن آسیب IAN عبارتند از:
- بی حسی مداوم در طرف ایمپلنت، از جمله لب پایین و چانه
- درد یا ناراحتی مداوم
- گزگز، یا سوزش در لثه و پوست
مشکلات کمتر رایج کاشت ایمپلنت
ایمپلنت های دندانی فک بالا می توانند به داخل حفره های سینوس بیرون بزنند و باعث تورم سینوس ها شوند. این به عنوان سینوزیت شناخته می شود.
برخی از علائم بالقوه سینوزیت عبارتند از:
- درد، حساسیت، یا تورم در اطراف گونهها، چشمها یا پیشانی
- مخاط بینی سبز یا زرد
- بینی مسدود شده
- کاهش حس بویایی
- سردردهای سینوسی
- دندان درد
- بوی بد دهان
- یک دمای بالا
آسیب ناشی از نیروی بیش از حد
مانند هر دندان دیگری، فشار یا ضربه بیش از حد می تواند باعث ترک خوردن یا لق شدن ایمپلنت دندان شود. برخی از افراد ممکن است بدون اینکه متوجه باشند نیروی بیش از حد به ایمپلنت دندانی خود وارد کنند. به عنوان مثال، برخی از افراد هنگام خواب دندان های خود را قروچه یا دندان قروچه می کنند.
افرادی که مستعد این رفتار هستند ممکن است نیاز به پوشیدن محافظ دهان برای جلوگیری از آسیب به ایمپلنت و همچنین دندان های طبیعی خود داشته باشند. پری ایمپلنتیت نوعی بیماری لثه است که باعث از بین رفتن استخوان حمایت کننده ایمپلنت می شود. به دلیل التهاب مزمن در محل ایمپلنت ایجاد می شود.
با توجه به یک منبع مورد اعتماد در سال 2017، پیشرفت دوره پری ایمپلنتیت و ایجاد علائم ممکن است حدود 5 سال طول بکشد. این علائم معمولاً شامل خونریزی یا تورم در اطراف محل ایمپلنت دندانی است.
همچنین احتمال نادری وجود دارد که بدن ایمپلنت دندان را رد کند. بر اساس بررسی سال 2019، محققان در حال بررسی خطرات استفاده از ایمپلنت های دندانی ساخته شده از تیتانیوم یا فلزات دیگر هستند.
برخی از افراد دارای حساسیت فلزی نادری هستند که باعث می شود بدن آنها کاشت فلزی را پس بزند. محققان توصیه می کنند که افراد قبل از دریافت چنین ایمپلنت هایی تحت آزمایش حساسیت فلز قرار گیرند.
چه کسانی باید ایمپلنت دندان داشته باشند؟
ایمپلنت های دندانی راه حل خوبی برای افرادی است که جایگزین دندان های آسیب دیده در اثر پوسیدگی شدید یا ضربه می شوند. با این حال، دو مشکل بالقوه در مورد ایمپلنت های دندانی مناسب بودن و میزان موفقیت است. بخشهای زیر به تفصیل بیشتر درباره این موارد بحث خواهند کرد.
- مناسب بودن
یکی از مشکلات کلیدی ایمپلنت های دندانی این است که برای همه مناسب نیستند.
برای دریافت ایمپلنت دندان، فرد باید از سلامت کلی خوبی برخوردار باشد. آنها همچنین باید لثه های سالم و استخوان فک سالمی داشته باشند، زیرا این ساختارها از ایمپلنت دندان در طول زندگی فرد حمایت می کنند.
ایمپلنت های دندانی برای کودکان مناسب نیستند، زیرا استخوان های صورت آنها هنوز در حال رشد است.
- میزان موفقیت
گاهی اوقات، ایمپلنت دندان ممکن است شکست بخورد. متخصصان مراقبت های بهداشتی شکست ایمپلنت را به یکی از دو دسته طبقه بندی می کنند: شکست زودرس (که قبل از قرار دادن ایمپلنت رخ می دهد) یا شکست دیررس (که پس از مدتی قرار گرفتن ایمپلنت روی می دهد).
درصد موفقیت ایمپلنت دندان حدود 95 درصد است. با این حال، آنها ممکن است در میان افرادی که:
- مصرف دخانیات و سیگار
- دیابت دارند
- بیماری لثه دارند
- پرتودرمانی در ناحیه فک انجام داده اند
- داروهای خاصی مصرف کنید
مراقبت از ایمپلنت دندان
بهترین راه برای اطمینان از موفقیت ایمپلنت دندان، پیروی از توصیههای مراقبتهای بعد از جراحی است. پس از انجام کاشت ایمپلنت، فرد باید از خوردن غذاها و نوشیدنی های گرم در حالی که بی حس است اجتناب کند و حداقل برای چند روز از رژیم غذایی نرم پیروی کند. همچنین مهم است که برای 2 تا 3 روز از ورزش شدید اجتناب کنید تا از افزایش جریان خون و تورم ناشی از آن ناحیه جلوگیری شود.
همانند دندان های طبیعی یک فرد، ایمپلنت و بافت های اطراف آن نیاز به تمیز کردن منظم دارند. فرد باید حداقل یک بار در روز ناحیه مورد نظر را پس از بهبودی لثه ها نخ دندان بکشد و از برس های بین دندانی برای دسترسی به مناطقی که دسترسی به آنها دشوارتر است استفاده کند.
خلاصه
کاشت ایمپلنت برای همه مناسب نیست زیرا یک فرد باید معاینه دندانپزشکی گسترده ای را برای جراح انجام دهد تا مشخص شود آیا کاندید مناسبی برای این عمل هستند یا خیر.
ایمپلنت های دندانی موفقیت بالایی در حدود 95 درصد دارند و منجر به افزایش کیفیت زندگی برای بسیاری از افراد می شود.
با این حال، ایمپلنت های دندانی می توانند عوارضی مانند عفونت، تحلیل لثه و آسیب عصب و بافت ایجاد کنند. در صورت بروز علائم نگران کننده پس از کاشت دندان، فرد باید به جراح دندان خود مراجعه کند.
Leave A Comment