چگونه اضطراب یا فوبیای دندانی می تواند بر سلامت دهان شما تأثیر بگذارد؟

علت اضطراب بیماران از دندانپزشکی چیست؟

اضطراب دندانی ترس، اضطراب یا استرس مرتبط با محیط دندانپزشکی است. ترس از مراجعه به دندانپزشک می تواند منجر به تاخیر یا اجتناب از درمان دندان شود. ابزارهایی مانند سوزن، بی حس کننده یا به طور کلی محیط دندانپزشکی می تواند باعث ایجاد اضطراب دندان شود.

زمانی که اضطراب دندانی شدید باشد و باعث ترس غیرمنطقی و اجتناب از مراجعه به دندانپزشک شود، می‌توان آن را جزو فوبیای دندان‌پزشکی طبقه‌بندی کرد. برخی از شرایط سلامت روان از جمله اختلال اضطراب فراگیر و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یا سابقه قبلی ترومای سر و گردن می تواند خطر ابتلا به اضطراب دندانپزشکی را افزایش دهد. سایر شرایط مانند افسردگی، اختلال دوقطبی یا اسکیزوفرنی نیز ممکن است خطر ابتلا به اختلال اضطراب را افزایش دهند.

علت اضطراب بیماران از دندانپزشکی چیست؟

علائم و نشانه های اضطراب دندانی

افراد مبتلا به اضطراب دندان ممکن است این موارد را تجربه کنند:

1. تعریق
2. تپش قلب (تاکی کاردی) یا تپش قلب
3. فشار خون پایین و غش احتمالی (سنکوپ)
4. ناراحتی قابل مشاهده، گریه یا علائم وحشت
5. کناره گیری یا استفاده از شوخ طبعی یا پرخاشگری برای پوشاندن اضطراب.

برخی از افراد مضطرب به طور معمول ملاقات های دندانپزشکی را از دست می دهند یا از آنها اجتناب می کنند و ممکن است انجام درمان های دندانپزشکی صرف نظر از ساده یا پیچیده بودن آن دشوار باشد.

چگونه اضطراب یا فوبیای دندانی می تواند بر سلامت دهان شما تأثیر بگذارد؟

اجتناب از دندانپزشک می تواند منجر به بدتر شدن بیماری دندان، نیاز بیشتر به مراقبت های اورژانسی یا درمان پیچیده تر شود. همچنین می تواند مشکل اساسی اضطراب دندانی را تغذیه کند. این به عنوان “چرخه معیوب اضطراب دندانی” شناخته می شود.

معاینات منظم دندانپزشکی، تمیز کردن و عکسبرداری با اشعه ایکس از دندان ها می تواند از بیماری های دندانی جلوگیری کند و به دندانپزشک کمک کند تا هر مشکلی را زودتر پیدا کند، به طوری که به درمان های ساده تر و کمتر تهاجمی نیاز است. در طول معاینات منظم، دندانپزشکان علائم سرطان دهان را نیز بررسی می کنند، که به ویژه برای کسانی که سیگار می کشند یا به طور منظم الکل می نوشند، و حتی برای کسانی که هر دو را انجام می دهند بسیار مهم است. اگر متوجه زخم دهان شدید که بیش از 2 هفته طول کشید، در اسرع وقت آن را توسط دندانپزشک معاینه کنید.

بیشتر بیماری های دندانی مربوط به سبک زندگی است و قابل پیشگیری است. با اجتناب از مراجعه به دندانپزشک، نه تنها احتمال بیشتری وجود دارد که در نهایت به درمان های پیچیده تری نیاز داشته باشید، بلکه از یادگیری نحوه مراقبت بهتر از سلامت دهان خود نیز غافل خواهید شد.

عوامل سبک زندگی که منجر به بیماری های دندانی می شود بسیار شبیه به عواملی است که منجر به دیابت، چاقی، بیماری قلبی، سکته مغزی و برخی سرطان ها می شود (مصرف غذاها و نوشیدنی های شیرین، سیگار کشیدن و نوشیدن الکل). بنابراین، مراقبت از سلامت عمومی دهان و دندان و به خاطر داشتن مسواک زدن دو بار در روز و نخ دندان کشیدن یک بار در روز بسیار مهم است.

علل اضطراب و فوبیای دندانی

اضطراب دندان می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

• یک تجربه تروماتیک دندانپزشکی یا سایر تجربه های مراقبت های بهداشتی
• ضربه قبلی به سر و گردن
• سایر تجربیات آسیب زا، از جمله سوء استفاده
• اضطراب فراگیر، افسردگی یا اختلال استرس پس از سانحه
• این دیدگاه که دهان یک منطقه شخصی است و دسترسی به دهان تهاجم به فضای شخصی است
• ترس از دست دادن کنترل
• مسائل مربوط به اعتماد به دندانپزشک

اضطراب همراه با شرایط دیگری مانند آگورافوبیا (ترس از قرار گرفتن در موقعیت‌هایی که احساس می‌کنید نمی‌توانید فرار کنید)، کلاستروفوبیا (ترس از فضاهای بسته) یا اختلال وسواس فکری-اجباری که در آن وسواس در مورد تمیزی وجود دارد.

علل اضطراب و فوبیای دندانی

چه کسانی می توانند تحت تاثیر اضطراب دندان قرار گیرند؟

اضطراب دندانی شایع است و می تواند افراد را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد. کودکانی که تجربیات بد دندانپزشکی داشته اند در بیشتر موارد می توانند بر ترس خود غلبه کنند، اگر وضعیت به خوبی مدیریت شود و در طول ویزیت های بعدی دندانپزشکی به خوبی از آنها مراقبت و حمایت شود. بزرگسالانی که در مورد مراقبت از دندان مضطرب هستند، در طول زندگی مضطرب باقی می مانند.

بسیاری از بیماران مضطرب دندانپزشکی می توانند دندانپزشکی را پیدا کنند که نسبت به وضعیت آنها دلسوز باشد، بنابراین می توانند با رفتن به دندانپزشک کنار بیایند.

چگونه اضطراب یا فوبیای دندانی را مدیریت کنیم؟

راه های زیادی برای کمک به افراد برای مدیریت اضطراب یا فوبیای دندانی وجود دارد. در صورت تجربه هر سطحی از اضطراب دندانپزشکی مهم است که به دندانپزشک اطلاع دهید. بحث آزاد در مورد محرک های فردی اضطراب می تواند به دندانپزشک کمک کند تا با شما یک برنامه مدیریتی برای شما طراحی کند.

برخی از تکنیک های مقابله روانشناختی عبارتند از:

1. نفس عمیق
2. حواس پرتی (مانند گوش دادن به موسیقی یا استفاده از وسایل)
3. آرامش پیشرونده عضلانی
4. توافق با دندانپزشک خود در مورد توقف در طول درمان برای استراحت (مانند بالا بردن انگشت اشاره یا دست چپ)
5. هیپنوتیزم

مراجعه به روانشناس نیز می تواند مفید باشد. درمان های کوتاه مدت و هدفمند از جمله درمان شناختی رفتاری می تواند بسیار موفق باشد. اضطراب یا فوبیای دندانی شدید ممکن است نیاز به مدیریت پزشکی با بی حسی نسبی (گاز شادی)، داروهای تسکین دهنده اضطراب، آرام‌بخشی آگاهانه (آرام‌بخشی گرگ و میش) یا بیهوشی عمومی داشته باشد.

• استفاده از اکسید نیتروژن

اکسید نیتروژن که به عنوان گاز شاد یا گاز خنده شناخته می شود، می تواند به افراد در طول درمان دندان کمک کند تا آرام شوند. یک ماسک روی صورت شما نصب می شود و شما مخلوطی از اکسیژن و اکسید نیتروژن را تنفس می کنید. در عرض چند دقیقه اثر می گذارد و به سرعت از بین می رود.

احساس آرامش خواهید کرد اما همچنان بیدار خواهید بود. می توانید با دندانپزشک صحبت کنید و بشنوید که آنها به شما چه می گویند، اما لزوماً پس از اتمام ویزیت همه چیز را به خاطر نمی آورید.

برای اکثر افراد، احساس آرامش ایجاد شده توسط آرامبخش اکسید نیتروژن بسیار خوشایند است. گاهی اوقات مردم احساسی را که ایجاد می کند دوست ندارند و می توان گزینه های دیگری را در نظر گرفت.

• داروهای تسکین دهنده اضطراب (قرص های ضد اضطراب خوراکی)

داروهای تسکین دهنده اضطراب خوراکی (مانند تمازپام) گاهی اوقات توسط دندانپزشکان یا پزشکان برای کمک به آرامش بیماران مضطرب تجویز می شود. یک دوز کوتاه، کوچک و تکی معمولاً یک ساعت قبل از قرار ملاقات دندانپزشکی مصرف می شود.

دارو فقط باید پس از مشورت با دندانپزشک یا پزشک مصرف شود. شما نیاز به یک نفر دارید که شما را تا و از بازدید دندانپزشکی همراهی کند، زیرا نمی‌توانید با خیال راحت رانندگی کنید در حالی که تحت تأثیر یک داروی آرام‌بخش هستید.

• آرامبخشی آگاهانه

این نوع آرام بخش شامل دریافت دارو از طریق قطره ای است که در رگ بازو یا دست قرار می گیرد. آرام بخش داخل وریدی (IV) توسط یک متخصص آرامبخش دندان (دندانپزشکی با آموزش پیشرفته در آرام بخشی) یا یک متخصص بیهوشی ارائه می شود. می توان آن را در مطب دندانپزشکی که تجهیزات اضافی دارد یا در بیمارستان انجام داد.

تحت آرام‌بخشی IV (گاهی اوقات به عنوان آرام‌بخش گرگ و میش شناخته می‌شود)، شما آرام هستید و ممکن است به خوابی سبک بروید، اما می‌توانید به درخواست‌های کلامی پاسخ دهید. عوارض جانبی احتمالی شامل خواب آلودگی و حالت تهوع بعد از عمل است. پس از آرام‌بخشی IV نباید خودتان را به خانه برسانید.

همه دندانپزشکان درمان تحت آرامبخش را ارائه نمی دهند. برخی از شرایط پزشکی یا داروها ممکن است بر نوع آرام بخشی که می توانید داشته باشید تأثیر بگذارد یا ممکن است مانع از انجام آرامبخشی IV شود. برای اطلاعات بیشتر با دندانپزشک خود صحبت کنید.

• بیهوشی عمومی

درمان تحت بیهوشی عمومی در بیمارستان توسط دندانپزشک و متخصص بیهوشی انجام می شود. بیهوشی عمومی شامل «خواب کامل» بیماران است. برخی از عوارض جانبی احتمالی شامل حالت تهوع و زمان بهبودی طولانی تر از سایر اشکال آرام بخش است.

یک بیهوشی عمومی می تواند گزینه خوبی برای برخی افراد باشد، اما به یاد داشته باشید که به شما کمک نمی کند تا راهبردهای مقابله با اضطراب را یاد بگیرید یا به مراجعه به دندانپزشک عادت کنید

شما به یک ملاقات قبل از عمل (قبل از درمان) به دندانپزشک نیاز خواهید داشت و ممکن است ویزیت بعد از عمل (بعد از درمان) نیز لازم باشد. متخصص بیهوشی همچنین باید قبل از بیهوشی عمومی شما را ارزیابی کند. بعد از بیهوشی عمومی نمی توانید خودتان را به خانه برسانید.

برخی از درمان های دندانپزشکی با چندین ویزیت بهتر ارائه می شوند. این بدان معناست که اگر بخواهید تمام درمان های دندانپزشکی خود را تحت بیهوشی عمومی قرار دهید، ممکن است گزینه های درمانی شما محدودتر باشد. در برخی موارد، انجام برخی درمان‌ها در صندلی دندانپزشکی در یک قرار جداگانه قبل از بیهوشی عمومی، به آماده‌سازی دهان برای درمان ارائه‌شده کمک می‌کند تا بهترین استفاده را از جلسه بیهوشی عمومی انجام دهید.

بیهوشی عمومی زمانی بهترین اثر را دارد که همراه با استراتژی های دیگر استفاده شود، به طوری که برخی از درمان ها را می توان بدون بیهوشی عمومی انجام داد. به این ترتیب، زمان جلسه بیهوشی عمومی برای درمان هایی که تحمل آن ها سخت ترین هستند، حفظ می شود.

درمان اضطراب از دندانپزشکی

سخن آخر

دنتوفوبیا (ترس از دندانپزشکان) می تواند منجر به مشکلات دندانی درمان نشده و سلامت دهان و دندان شود. این فوبیا همچنین می تواند بر اعتماد به نفس و روابط شما تأثیر بگذارد. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و دندانپزشک شما می توانند به شما کمک کنند تا بر ترس خود از رفتن به دندانپزشک غلبه کنید. بسیاری از تکنیک ها، از جمله نوردهی درمانی، تصاویر هدایت شده و تکنیک های آرام سازی، می توانند اضطراب شما را کاهش دهند و کیفیت زندگی شما را بهبود بخشند.