درمان بیماری پریودنتیت در خواب
پریودنتیت یک شکل شدید از عفونت دندان و لثه است که زمانی رخ می دهد که التهاب لثه به ساختارهای تشریحی که دندان را در محل خود نگه می دارند، گسترش می یابد. در ابتدا پلاک و جرم باکتریایی بین دندان ها و لثه ها جمع شده و سپس به استخوان های زیر دندان گسترش می یابد. بهتر است هرچه سریع تر برای درمان بیماری پریودنتیت در خواب اقدام کنید تا از خطرات احتمالی جلوگیری شود.
این امر باعث متورم شدن و خونریزی لثه ها، نفس کشیدن و دندان ها شل می شود. دندانپزشک از دندان ها توسط اشعه ایکس، عکس گرفته و عمق پریودنتال را اندازه گیری کند تا شدت پریودنتیت برآورد شود.
این بیماری اغلب مستلزم تمیز کردن های مکرر دندان در مطب دندانپزشکی است، گاهی اوقات در صورت وخامت اوضاع دندان و لثه، متخصص دندانپزشکی، جراحی پریودنتال و تجویز آنتی بیوتیک برای بیمار را توصیه می کند. پریودنتیت می تواند افراد در هر گروه سنی، از جمله کودکان خردسال را تحت تاثیر قرار دهد. در عین حال، برخی از بیماران ممکن است موارد شدیدی از التهاب لثه داشته باشند که ممکن است سالها بدون ایجاد پریودنتیت ادامه یابد.
تشخیص بیماری پریودنتیت
برای اطلاع از وجود بیماری پریودنتیت و شدت عفونت آن، شما می توانید از طریق راه های زیر عمق عفونت و آسیب به دندان و لثه خود را ارزیابی کنید:
- سابقه پزشکی خود را در مورد عواملی که می تواند در علائم عفونت لثه شما نقش داشته باشد، مانند سیگار کشیدن یا مصرف برخی داروها که باعث خشکی دهان می شوند را مرور کنید.
- دهان خود را از نظر ایجاد پلاک و جرم و خونریزی بررسی کنید.
- با قرار دادن پروب دندانی در کنار دندان در زیر خط لثه،عمق عفونت را برای فرورفتگی سطحی بین لثه و دندان اندازه گیری کنید. در دهان سالم عمق پریودنتیت معمولاً 1 تا 3 میلی متر است. عفونت هایی با عمق بیش از 4 میلی متر ممکن است نشان دهنده پریودنتیت باشد. نواحی عفونت هایی که بیش از 5 میلی متر هستند به خوبی تمیز نمی شوند.
- دندانها را از طریق اشعه ایکس بررسی کنید تا میزان از بین رفتن استخوان را در نقاط مختلف دهان و لثه که باعث افزایش عمق بیماری می شوند را دندانپزشک بررسی کند.
- دندانپزشک شما می تواند مرحله ای از بیماری که در آن قرار دارید و درجه پریودنتیت را بر اساس شدت بیماری، میزان دشواری درمان، عوامل خطر و سلامت شما تعیین کند.
درمان پریودنتیت
درمان ممکن است توسط پریودنتیست، دندانپزشک یا متخصص پریودنتال انجام شود. هدف از درمان پریودنتیت تمیز کردن کامل عفونت های اطراف دندان و جلوگیری از آسیب به استخوان اطراف لثه است. هنگامی که یک برنامه روزانه مراقبت از دهان و دندان را رعایت کنید، شرایط بهداشتی را که ممکن است بر سلامت دندان ها تأثیر بگذارد مدیریت کنید و مصرف دخانیات را متوقف کنید در این صورت بهترین شانس را برای درمان موفق خواهید داشت.
درمان پریودنتیت غیر از جراحی
اگر پریودنتیت پیشرفت نکرده باشد، درمان ممکن است شامل روشهای کم خطر باشد، از جمله:
- جرم گیری، پلاک ها و باکتری ها را از سطح دندان ها و زیر لثه ها حذف می کند. می توان با استفاده از ابزارهایی مانند لیزر و یا سایر دستگاه ها بیماری خود را برطرف کنید.
- از بین بردن پلاک های سخت دندانی، تجمع باکتری ها را کاهش می دهد و محصولات جانبی باکتریایی را که به التهاب کمک می کند از بین می برد و بهبود یا چسبندگی مجدد لثه به سطوح دندان را سرعت می بخشد.
- آنتی بیوتیک های خوراکی می توانند به کاهش عفونت باکتریایی کمک کنند.
علل بیماری پریودنتیت
آنتی بیوتیک های موضعی ممکن است شامل آنتی بیوتیک شستشوی دهان یا استفاده از ژل آنتی بیوتیک در فضای بین دندان و لثه یا عفونت های عمیق باشد. با این حال، ممکن است برای از بین بردن کامل باکتری های ایجاد کننده عفونت، آنتی بیوتیک خوراکی نیز لازم باشد.
درمان پریودنتیت از طریق جراحی
اگر مبتلا به پریودنتیت هستید، جراحی ممکن است راه درمان مناسبی برای شما باشد که از طریق زیر انجام می شود:
- جراحی فلپ (جراحی سینوس): پریودنتیست، برش های کوچکی در لثه شما ایجاد می کند تا بتواند بافت آلوده لثه را برداشته و ریشه دندان ها را نمایان کند که به لایه برداری و دسترسی بهتر دندان کمک می کند.
- با توجه به اینکه بیماری پریودنتیت باعث از بین رفتن استخوان می شود، قبل از اینکه بافت لثه به موقعیت خود بازگردد، می توان استخوان پایینی را تراش داد. پس از بهبودی، تمیز کردن این نواحی و سالم نگه داشتن لثه ها آسان تر خواهد بود.
- پیوند بافت نرم: هنگامی که مقداری از بافت لثه خود را از دست می دهید، خط لثه شما عقب می افتد. شما باید برخی از بافت نرم آسیب دیده را تقویت کنید تا به حالت سابق خود بازگردد. معمولاً با برداشتن یک تکه کوچک از بافت در سقف دهان، یا استفاده از بافت یک اهدا کننده خارجی و پیوند آن به ناحیه آسیب دیده اتفاق می افتد. این امر به کاهش رکود لثه، پوشاندن ریشه های در معرض دید دندان ها و ظاهر بهتر آنها کمک می کند.
- کاشت ارتوپدی: از این روش پزشکی هنگامی استفاده می کنیم که پریودنتیت باعث آسیب به استخوان های اطراف ریشه دندان شما شود. ایمپلنت از قسمت های کوچکی از استخوان شما تشکیل شده است، یا این استخوان ها می توانند به صورت مصنوعی ساخته شده باسند و یا از یک اهدا کننده دیگر باشند. ایمپلنت های ارتوپدی با ثابت نگه داشتن استخوان دندان از ریزش دندان جلوگیری می کنند. همچنین به رشد مجدد استخوان اصلی کمک می کند.
بازسازی بافت هدایت شده به رشد مجدد استخوان های تخریب شده توسط باکتری ها کمک می کند. در یک عمل، دندانپزشک شما قطعه خاصی از بافت زیست سازگار را بین استخوان از قبل موجود و دندان ها قرار می دهد. این بافت مانع از ورود هرگونه بافت ناخواسته به ناحیه در حین بهبود می شود و به استخوان موجود اجازه می دهد دوباره رشد کند.
سخن آخر
بیماری پریودنتیت یکی از بیماری های جدی و خطرناک بشمار می رود، به همین علت بهتر است برای درمان بیماری پریودنتیت در خواب زودتر اقدام کنید تا از خطرات احتمالی آن که شامل از دست رفتن دندان و عفونت جدی لثه و … است جلوگیری شود.
Leave A Comment