ایمپلنت خوب چه ویژگی هایی دارد؟

در این مقاله قصد داریم شما را با ویژگی های یک ایمپلنت خوب آشنا کنیم. یک ایمپلنت خوب چگونه ایمپلنتی است؟ و میزان موفقیت یک ایمپلنت چگونه تعیین می گردد؟ معیارهای و مقیاس ما در سنجش سلامت یک ایمپلنت چیست و چگونه از میزان موفقیت ایمپلنت های دندانی آگاه شویم.
در ادامه سعی می کنیم پاسخی علمی و خوب به پرسش های مطروحه بدهیم.

مقیاس سنجش کیفیت سلامتی یک ایمپلنت خوب

معیار سنجش موفقیت ایمپلنت در دندان پزشکی، همچنان پیچیده و مبهم باقیمانده است. بخش بزرگی از مطالعات کلینیکی که موفقیت و شکست را گزارش می کشند، کیفیت موفقیت حاصله را توصیف نمی کنند. در واقع واژه موفقیت اساسا به جای واژه ماندگاری ایمپلنت مورد استفاده قرار گرفته است. واژه شکست یا در مورد ایمپلنتی به کار می رود که در دهان باقی نمانده است. در مقالات مرتبط با پروتز ایمپلنت نیزه بیشتر گزارشاته موفقیت را تحت عنوان ماندگاری بیان می کنند در دندان های طبیعی موفقیت به چه معنا است؟

تین مقاله را هم بخوانید: مراحل کشیدن دندان همراه با ویدیو و نکات درمانی

در مقالات پریودنتال کیفیت سلامتی تعریف شده است و بر مبنای معیارهای کلینیکی صحیح، سلامتی ایده آل در دندان های طبیعی توصیف شده است. واژه عمومی موفقیت ایمپلنت، باید با مفهوم کیفیت سلامتی یعنی با طیفی از سلامتی تا بیماری، که موقعیت ایمپلنت را توصیف می نماید، جایگزین شود .
اما معیارهای را که می توان برای سنجش کیفیت سلامت ایمپلنت در نظر گرفت را می توان به شرح زیل تقسیم بندی کرد. در واقع راه شناخت یک ایمپلنت خوب با در نظر گرفتن معیار های زیر میسر می شود.
• ایمپلنتی که به سایر ایمپلنت ها متصل نیست و به صورت جداگانه قرار گرفته است، وقتی از نظر کلینیکی ارزیابی می شود، لقی ندارد و دارای حرکت نمی باشند.
• رادیوگرافی شواهدی مبنی بر رادیولوستسی اطراف ایمپلنت نشان نمی دهند.
• تحلیل عمودی استخوان، بعد از اولین سال فانکشن ایمپلنت، سالیانه کمتر از ۲ میلیمتر است.
• قابلیت عملکرد بهترین ایمپلنت منفرد مجزا به وسیله عدم حضور علائم و نشانه های غیر قابل برگشت مثل درد، عفونت، نرو پاتی، بی حسی یا ایجاد نقص کانال مشخص می شود.
• با در نظر گیری شرایط مذکور، میزان ۸۵ % از موفقیت در خاتمه دوره ۵ ساله حضور ایمپلنت و ۸۰٪ در خانمه دوره ۱۰ ساله حداقل معیار موفقیت است.
اما برای اینکه بدانیم یک ایمپلنت خوب چگونه ایمپلنتی و میزان موفقیت ایمپلنت های دندانی را طبقه بندی کنیم باید از شرایط ایده آل کلینیکی یک دندان طبیعی مطلع باشیم این شرایط ایده آل عبارات است از:
• عدم حضور درد
• وجود کمتر از 0.1 میلیمتر لقی افقی اولیه تحت اعمال نیروی طرفی کمتر از 100 گرم
• کمتر از 0.15 میلیمتر لقی ثانویه با نیروهای طرفی 500 گرم
• عدم مشاهده لقی عمودی
• لامینادورای سالم و بدون تغییر
• عدم خونریزی حین پروبینگ
• عدم ترشح اگزودا
• عدم تحلیل لثه
• عدم وجود درگیری فورکا در دندان های چند ریشه
اولین بار بر مبنای مشاهدات کلینیکی یالا، مقیاسی برای کیفیت سلامت ایمپلنت به وسیله James ارائه شده و Misch آن را اصلاح نموده است .این مقیاس به دندانپزشک اجازه میدهد تا با استفاده از معیارهای ذکر شده، ایمپلنت را ارزیابی نموده و آن را در طبقه مربوطه قرار دهد و سپس درمان را مطابق با آن انجام دهد. پیش آگهی درمان نیز بسته به درجه کیفیت مشخص میشود.
بنابراین کیفیت ایمپلنت در سه گروه قابل طبقه بندی است که عبارتند از:
1- سلامت مطلوب (ایمپلنت خوب)
2- ایمپلنت قابل قبول
3- ایمپلنت به مخاطره افتاده
4- ایمپلنت شکست خورده
ویژگی ها و نحوه نگهداری برای 4 گروه بالا در جدول زیل آمده است: